Nestdrang

Gisteravond was het hier grote consternatie. Ik was nogal in de weer geweest die dag en had het hele huis op z’n kop gezet (nesteldrang geloof ik). Als gevolg daarvan hadden we om 23.30 uur nog steeds geen laken op het bed en toen ik dat nog eens begon te doen ging Mugje helemaal over de rooie. Ik had namelijk de slaapkamerkast dichtgedaan bleek later.
Schreeuwen en blèren is wat ze letterlijk deed, steeds meer katten ging meedoen en Lykke raakte meer en meer opgewonden. Ondertussen moest en zou Porcelina in haar nekvel meegesleurd worden door Mugje, want dat is immers het kitten in huis en dat kitten moest en zou mee naar het nest.

Al met al eindigde het in een enorme rel tussen Yasur en Lykke.
Lykke dacht namelijk even een leuk sprongetje naar Mugje te maken, nou dan moet je bij Yasur wezen. Die is erg gek op Mugje.
Yasur heeft Lykke alle hoeken van de benedenverdieping laten zien. De eerste uren lag ze achter de keukendeur tegen de vuilnisbak aan (ze mag daar eigenlijk niet komen maar nu heb ik het maar zo gelaten) en durfde er niet meer vandaan te komen.
Voor Mugje heb ik als een haas het onderste schap van de klerenkast uitgeruimd en met lekkere zachte lagen doeken bekleed.

En toen eindelijk… rust. Voor haar, en voor iedereen (behalve voor Lykke die in de loop van de nacht haar kleedje in de deuropening van de slaapkamer heeft gesleept en daar is gaan liggen).
Scar en Mijntje zijn bij haar ingekropen en ze liggen daar nu nog steeds met z’n drietjes, tussendoor even eten, plassen en poepen. En dan weer met z’n drietjes terug. Scar als een kloek met haar vleugels gespreid over de rest.




Het is ontzettend klein daar in die kast, dat wordt nog wat met de bevalling. Ten eerste kunnen niet beide dames daar meer zijn om haar bij te staan en ten tweede zal ik me een nekhernia moeten bukken om alles in de gaten te kunnen houden en te helpen daar waar nodig. Maar ja, dit is wat ze wil blijkbaar, dus dit gaat het denk ik toch wel worden.