longen te hebben gekregen, maar uitzwaaien en slijm afzuigen hielp helaas niet
om het reutelen over te laten gaan. Hij leek ook weinig zuigkracht te hebben,
dus heb ik probeerd om hem wat Farmfood No.1 (geitenmelk voor puppies en
kittens) te geven maar hij accepteerde het niet. Het liep gelijk zijn bekje weer
uit. Ook met sondevoeding wilde het niet echt lukken. En dat was ook te zien aan
zijn gewicht.
Gisteren begon hij af te vallen en lag hij er met koude voetjes een beetje
apatisch bij, af en toe onbedaarlijk piepend met zijn zwakke stemmetje. Hij had
ook wat afscheiding uit zijn neusje.
's Avonds werd duidelijk dat hij het niet zou gaan redden en heb ik hem in een
fleecedekentje bij me genomen om Porcelina de wanhoop van hem niet te kunnen
sussen te besparen. Ik heb hem opgewarmd en toen ontspande hij zich.
Op 4 april 2014 om 23.25 stopte de bus en is Ronnie naar huis gegaan.
Ik heb hem begraven onder de grote eik met de oude witte stokroos en als ik nu
uit het raam kijk, kan ik zijn grafje met de schelpen zien. Voor altijd bij ons,
rust zacht Ronnie... Alle keren dat ik aan jou terug denk zal de maan van zilver
zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten