De strijd om het aantal katten, 5 of 6 (lees de strijd om Doppie blijft wel of blijft niet) is nog immer niet beslecht. Toen Doppie zijn haartjes verloor en ook niet zo heel erg gecoördineerd bleek te lopen, waren we het er beiden over eens dat zo'n katje niet bedoeld is om te willen verkopen. Dat hij bij ons zou blijven was vanzelfsprekend.Met het verstrijken van de tijd, eigenlijk vanaf het moment dat Doppie aan de Royal Canin Babycat zat, ging alles in een rappe stijgende lijn met hem. Hij mankeert helemaal niks meer, heeft hooguit een achterstand in vachtontwikkeling maar die haalt hij wel weer in.
Voor Rob is er nu dus geen reden meer om hem aan te houden. Niet dat hij niet stinkend gek is met hem, maar hij is degene die 24 uur per dag hun maatje is (lees kriebelslaaf en zitmeubel) en dan is 5 katten al erg veel.
Voor mijzelf is alleen maar meer reden om Doppie te houden, ik ben me namelijk steeds meer aan hem gaan hechten. Hij is uitgegroeid tot een superaanhankelijk en makkelijk katje. Dat hij vanaf zijn geboorte veel in mensenhanden is geweest zal daar wel een grote bijdrage in hebben gehad denk ik.
3 opmerkingen: