TIP: Om reacties te publiceren hoef je niet ingelogd te zijn in Blogger. Je kiest gewoon in het reactie-scherm de optie "bijnaam" en tik je (bij)naam, al dan niet met het adres van je eigen weblog of homepage. Of je kiest "anoniem" en zet gewoon in de tekst je eigen naam eronder.

donderdag 13 mei 2010

Jaaa, lekker!!!!

Ons trio begint steeds meer echte katjes te worden. Het wordt elke dag leuker! Of zoals Rob zegt: ook elke dag bewerkelijker. Ja min of meer al wel, want menig uitbraakpoging wordt al ondernomen door Bulleke en vaak nog geslaagd ook.

Hij durft alles. Als hij je ziet verschijnen waggelt hij zo snel als zijn nog niet helemaal zekere gang toestaat de kast uit, gillend om opgetild te worden.


Daar waar Twirre het al eng vindt om een klein afstapje te nemen...

Ja, deze twee rode mannen zijn duidelijk heel verschillend. Hun zusje zit een beetje in het midden. Ze durft wel alles maar onderneemt net even wat minder dan Bulleke. Gelukkig.

Ondertussen vinden ze alle drie de Carnibest Kitten waar ze hapjes van mogen proeven erg lekker. Tot mijn grote verrassing Scar ook, onze Scar die NOOIT 1 hapje rauw vlees at, enkel rauwe wilde zalm, eet ondertussen met liefde diverse smaken Carnibest.

Proeven alleen vinden Epril en Bulleke eigenlijk niet genoeg, ze willen een hele schotel als het aan hen ligt. Maar ik vind ze nog te jong om echt aan het vaste voer te gaan, dus mogen ze dat nog niet. Wel zie je aan de kittengewichten dat mama Mugje al wat minder geduldig is om ze melk te geven, typisch Mugje. Dat is echt een moderne moeder, hoe eerder ze op andere voeding over kunnen des te sneller kan zij weer andere dingen gaan ondernemen. Voor het warmen van de kittens heeft ze immers nanny Scar al!
Ik vond dus vandaag dat Scar daar best wel voor beloond mocht worden (ze offert zichzelf echt op een eet niet als je haar geen dingen apart voor zet). Dus kreeg ze van mij een schoteltje rauwe wilde zalm, waar ze zo dol op is.

Schoteltje voor haar neus in de kast gezet, WOW wat gebeurde daar?!?
Epril en Bulleke schoten vooruit richting schotel, bijna over hun eigen pootjes struikelend (het had wat weg van tijgerende soldaten) en voor ik het wist gingen ze er allebei met een stukje zalm vandoor. AAAH de ergste beelden van stikkende kittens vlogen over mijn netvlies maar reken maar niet dat het lukte om het af te pakken. Het heeft ze zeer goed gesmaakt kan ik vertellen.

Gelukkig was het wilde zalm en dat is zo zacht dat je het tussen je platte vingers fijn kan wrijven. Maar het is wel een goede les, voorlopig even oppassen met stukjes rauw vlees en rauwe vis in de buurt van de kittens!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten