TIP: Om reacties te publiceren hoef je niet ingelogd te zijn in Blogger. Je kiest gewoon in het reactie-scherm de optie "bijnaam" en tik je (bij)naam, al dan niet met het adres van je eigen weblog of homepage. Of je kiest "anoniem" en zet gewoon in de tekst je eigen naam eronder.

donderdag 9 augustus 2007

De kittens van Mijntje


Nestje 3 (plus nog wat kittens uit nestje 2)

Hoera, de kittens van Mijntje zijn geboren!

OK, op deze foto liggen er een paar merkwaardig grote 'babies' tussen, maar aangezien alles gezellig in 1 nest ligt lukte het niet om het spul goed op de foto te krijgen. En 'het spul' is dan 6 schitterende kittens: 3 zwart met wit (2 katertjes en een poesje), 2 zwart tabby's (een poesje en een katertje) en 1 effen zwart katertje.

Zoals je op onderstaande foto kan zien, is het nestje niet uit zichzelf gekomen maar bleek een keizersnede noodzakelijk.


Keizersnede

Hier een verslag vanaf het moment dat ik gisteren met Mijntje naar de dierenarts reed. Een verslag dat ik gisteravond schreef.

"Onderweg deed ze van ellende zowel een plas als een kleffe drol in haar reismandje, dus kon ik bij de dierenarts gelijk tissues, een schone onderlegger en een zakje voor de onder gescheten doek regelen. Terwijl de bezette wachtkamer zich vulde met de geur van babyluiers en ik haar schoon veegde, zag ik meer dan poep en plas alleen. Vieze groenige, troebel bloederige slijmerige zooi. Het rook ook niet fris, hoewel het ook niet echt heel erg stonk.

De boel stond net op z’n kop bij de dierenarts, er waren verschillende honden met keizersnedes geweest en er werd tussen de bedrijven door met spoed een als een vechthond uitziendexemplaar binnengeleid die zijn naam eer had gedaan, met een opengescheurd oor, onder het bloed en een blik in zijn ogen die boekdelen sprak. Onze dierenarts (zo ingeschat krap 1.60m) werd snel weggebonjourd door Erik van tegen de 2 meter lang, een van de andere dierenartsen.

Om een lang verhaal korter te maken, Mijntje is halverwege de middag met de keizersnede bevallen, zes prachtige kittens in de verrassende (maar niet heus) kleuren zwart, zwart met wit, zwart met een beetje meer wit, zwart met nog een beetje meer wit en zo verder. Ik zit te grappen, de spanning valt van me af.

Ik mocht bij de operatie zijn! Veel hadden ze niet aan me, ik stond meer te tuttelen met de kittens die ik in mijn handen geduwd kreeg in de handdoek, dan dat ik echt wat bijdroeg volgens mij. Het was zo gaaf, op een gegeven moment stonden we met z’n vieren kittens op te wrijven terwijl de da de een na de ander bleef aanreiken. Iedereen was bezig met z’n taak: zorgen dat het kitten het ging doen. Meneer Wichers heet hij geloof ik, stond, ervaren als hij is, met een hele trits kittens op een rij te wrijven en gaf ons instructies over hoe hartmassage te geven en hoe te wrijven om het ademen op gang te brengen. Want het ademen gaat niet vanzelf, normaal zorgt
de moederpoes door het poetsen dat het op gang komt maar na een keizersnede zal iemand anders dat moeten doen. Daarbij zijn ook de kittens gesedeerd door de narcose van hunmoeder. Aangezien de kittens behoorlijk snel achter elkaar werden aangereikt was het best wel even gecoördineerd doorwerken om de kittens aan de gang te krijgen.

Gewogen heb ik ook al, ik vergat alleen even de konteninspectie dus de geslachten zijn nog niet duidelijk. Er zit een klein lelijk zwart-wit plukkie bij, exact Mijntje toen ze geboren was maar dan een ventje. Die is 98 gram en lange tijd flink blauw geweest. Hij heeft de tijdelijke naam ‘de spijker’. Een giller en druktemaker, echt twee druppels water Mijntje. Hij ligt op dit moment aan 1 van de onderste tepels van Mijntje te lurken en haar kale buik met zijn luciferstokjes van een armpjes te masseren. Dan een zwart witte met een zwarte kin, ‘Bakkes’ heet die voorlopig. 116 gram. Vervolgens ‘Zwartjas’, die heeft een grote zwarte jas en een witte felixsnoet, poten en buik. 124 gram. Dan ‘Zwartje’, zwart dus, 114 gram. Vervolgens twee zwart tabby kittens, eentje met een brede platte kop met een licht tabbymasker die is 114 gram en eentje met minder tekening, die is 104 gram.

De kittens doen het levendig (ze hebben honger), Mijntje is erg ziek. Ze spuugt en kwijlt, en heeft nog flink wat bloed verloren uit haar vulva. Mugje heeft Bakkes al snel gejat want die gilde zo en was toen tevreden bij haar. Inmiddels gaat het iets beter, Mijntje is bij de kittens gaan liggen, of eigenlijk bij Mugje en Mugje heeft inmiddels nog 2 kittens opgehaald en bij ze gelegd. Ze heeft voorkeur voor de zwartwitten."

Tot zo ver het stuk van gisteravond.

nestje 3

Inmiddels zijn de geslachten dus bekend, voor zover ik dat nog kon later dan direct naar de geboorte. Ik moet zeggen dat ik het nu een stuk moeilijker vind dan bij de voorgaande twee nesten.

Mug heeft nog steeds een voorkeur voor de zwartwitten en zij voor haar, enkel 'de spijker' is slim en eet van twee walletjes. De keuze van de zwartwitjes is niet zo slim trouwens, want nu blijkt wel echt dat Mug niet zo heel veel melk heeft. De gewichten van drie van haar kittens zijn maar heel weinig toegenomen gisteren (de vierde, Floese, slurpt van de room van Mijntje mee en is juist flink aangekomen) en de de twee zwartwitjes die steeds naar haar kruipen hebben ingeboet ten opzichte van hun geboortegewicht.

Mug zit dus vanaf vandaag aan de homeopatische korrels om de melkgift te bevorderen, en de zwartwitjes fles ik eens in de vier uur een beetje bij. Met de speen, zodat ze er voor moeten werken om het binnen te krijgen. Aan de tepel leggen bij Mijntje bleek zinloos, blijkbaar willen deze kittens de megadikke tepels van Mugje om in te happen en niet die kleine dingen van Mijntje.


Bakkes

Al met al ben ik nog steeds diep onder de indruk van de ervaring om bij de keizersnee te mogen zijn. Natuurlijk wist ik van 2 hoornen en hoe dat eruit zag heb ik zelfs op foto's gezien. Toch bleef in mijn naïeve hoofd het idee van een grote zak zitten die de baarmoeder is, waarin allemaal kleine zakjes met kittens en placenta's zaten.
Eigenlijk zag het eruit als een grote Kips leverworst, zo'n ringworst met een loodje ertussen, waarin de kittens op een rijtje achter elkaar zaten. Nu begrijp ik ook des te meer dat als er een dood kitten tussen zit, het voor de levende erachter een helse klus is om die dooie op te schuiven naar de uitgang. Ook weet ik nu hoe een kitten met ademhalingsmoeilijkheden opgepept kan worden. En dat ik die ene van Mug met de lange witte staarttip misschien toch nog had kunnen redden. Dat gaat niet meer, het kitten is dood, maar mocht er nog eens zo'n situatie komen dan is er een nieuwe kans om het kitten er doorheen te slepen met de kennis die ik nu heb opgedaan.

4 opmerkingen:

  1. Gefeliciteerd met de goede afloop! Verwen Mijntje maar lekker, want dat heeft ze wel verdiend.
    Ik heb als kattenfokker 3 keizersnedes achter de rug waarvan ik er bij 2 bij geweest ben.
    Nu wacht ik als a.s dierenartsassistente op een keizersnede, dan kan ik het ook eens van de andere kant ervaren :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Van harte gefeliciteerd met het happy end van dit enerverende verhaal. Verwen beide moeders maar flink!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Tsjonge wat een verhaal, geweldig dat je bij de keizersnee aanwezig mocht zijn en nu zoveel meer weet dat je de volgende keer meer voor een pasgeboren katje kan betekenen.
    Geweldig dat alle kittens bij elkaar liggen en sommigen van moeder wisselen.
    Veel succes, gr 10

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een heerlijkheid!
    Ik wil ze allemaal...........jij vast ook, maarre dat kan nu eenmaal niet ;)

    BeantwoordenVerwijderen