Ons meest fotogenieke kitten. Zijn foto's waren vanaf het begin voor mijn doen vreselijk scherp. Al snel bleek waarom: Bakkes was niet in orde en lag te stil. Wat aanvankelijk enkel een klein wondje op zijn kopje leek, werd groter en zijn schedeldakje leek ingedeukt. Meteen vanaf zijn geboorte begon het afvallen, want zuigkracht om bij zijn moeders te drinken had hij niet.
Met om de twee uur een flesje en later sondevoeding wisten we hem terug op zijn
geboortegewicht te krijgen, maar zijn kopje ging er steeds naarder uit zien.
Gisteren bij de dierenarts hebben we in gezamenlijk overleg het besluit
genomen Bakkes niet met alle pijn die hij waarschijnlijk had in leven te houden.
Zijn kansen werden als verwaarloosbaar ingeschat.
Bakkes is maandag om 15:25 uur in mijn handen ingeslapen.
Ach, heb ik net de vraag neergezet bij je andere site en nu lees ik dit. Wat verdrietig dat je van Bakkes afscheid hebt moeten nemen. Dit is voor dit kleintje de beste oplossing. Sterkte met het verlies van Bakkes. Groetjes Tara
BeantwoordenVerwijderenAch wat verdrietig. Voor je verstand neem je de juiste oplossing, maar het verdriet wordt er niet minder om. Heel veel sterkte.
BeantwoordenVerwijderenLiefs 10
Bedankt Tara en 10eke, al wist ik dat ik me niet moest hechten, is het toch echt heel naar om het leven uit zo'n klein plukkie weg te zien vloeien in een omgeving waar alles wel tienduizend keer groter lijkt dan hij was.
BeantwoordenVerwijderenHe bah, waarom nou weer? Natuurlijk een verstandige beslissing, maar dat neemt niet weg dat het niet ongelooflijk K.. is dat je zo'n kleintje moet laten gaan. Ook al zijn ze nog zo klein, natuurlijk hecht je je al aan zo'n kleintje. Juist als je zo intensief met hem bezig bent geweest.
BeantwoordenVerwijderenAchhhhh, die kleine Bakkes.
BeantwoordenVerwijderenJa, dat is ook "houden van". De keuze maken. Blij dat hij in jouw handen is ingeslapen, moeilijk, maar wat fijn dat je dat voor hem kon doen.
Sterkte, hij laat toch een leeg plekje achter.......